Problem, występujący jako funkcja czasu, nagłości scenariusza i typu larpa. Część postaci jest aktywnie zaangażowana w scenariusz, część od niego odpadła, albo istnieje tylko dla klimatu. Im bardziej te pierwsze nagli scenariusz i zegar, tym mniej mają powodów dla interakcji z tymi drugimi. Dochodzi wówczas do sytuacji, w której postać z jednej strony Szklanej Ściany po szybkiej identyfikacji tego, że inna postać jest po drugiej stronie ściany, błyskawicznie kończy interakcję i będzie się niechętnie odnosić do przyszłych prób jej nawiązania. W miarę postępu czasu przepaść między tymi postaciami (grubość ściany) rośnie.